Rifugio del Teodulo

31.07.2014 - Lago Cime Bianche & Rifugio del Teodulo

Extract van het reisverslag "2014 - Franse, Italiaanse & Zwitserse Alpen"

Wauw, wat een schitterend zicht als we opstaan. Een straalblauwe hemel zorgt ervoor dat we de Matterhorn in alle glorie kunnen bewonderen. Papa haalt broodjes in het dorp voor het ontbijt en de picknick en daarna gaan we samen naar het dalstation in Breuil-Cervinia. De lift brengt ons in 2 etappes naar Lago Cime Bianche. In de lift staan meer skiërs dan wandelaars. Voor het skiën wordt nog één station hoger gegaan. Van daar kan over de gletsjer richting Zermatt geskied worden. 

Wij stappen vanaf het bergstation aan Cime Bianche door het kale landschap richting refugio Theodulo. De laatste 300 hoogtemeters gaan door de sneeuw. De regen van de laatste dagen heeft op die hoogte voor extra sneeuw gezorgd. Het is lastig stappen, maar het maakt deze toch daarnet net tot iets bijzonder en leuk. Als we boven aan de hit aankomen, ligt op alle tafels en stoelen op het terras, een sneeuwlaag van zo'n 15 cm. We picknicken dan maar op de 2 sneeuwvrije bankjes vlak voor de inkomdeur. 

Aan de achterzijde van de hut, hebben we een bovenaanzicht op de Theodulogletsjer. Skiërs gaan er met grote snelheid richting Zermatt. Als we de wandelkaart bekijken, zouden we de Zwitserse Gandegghütte moeten kunnen zien (waar we in 2009 tijdens onze vakantie in Täsch zijn geweest). Maar tevegeeft. Misschien zouden we ze met een verrekijker zien, maar met het blote oog kunnen we de hut niet vinden.

De afdaling door de sneeuw gaat een pak gemakkelijker dan bergop. Lisa schuift zelfs een stukje op haar regenjas naar beneden. De rest van de afdaling naar het bergstation Plan Maison, is eerder saai en gaat door een landschap dat werkelijk volledig is verknoeid tot eer en glorie van de wintersport. 

Rond 16u vertrekken we richting Lago Maggiore. We eten onderweg in een baanrestaurant en komen rond 21u aan in de omgeving van Stresa. Onze GPS geeft camping Orchidea in Feriolo als eerste mogelijkheid. We worden door heel wat kleine straatjes geloodsd. (eigenlijk onverantwoord dat we dit doen met de mobilhome - we waren al een bod tegengekomen dat het verboden was voor vrachtwagens en bussen en terwijl we door de straatjes rijden beseffen we dat dit niet omwille van het gewicht was maar omwille van de scherpe bochtjes en smalle straatjes). We komen langs de verkeerde kant van de camping aanrijden. De GPS heeft ons naar een straatje vlak aan het Lago Maggiore gestuurd. Daar is wel een poort van camping Orchidea, maar dat is niet de hoofdingang (die ligt aan de aandere kant van de camping aan een grotere straat). De camping blijkt bovendien al gesloten te zijn. We spreken er echter nog iemand aan die met walkie-talkie de zaken wat in het oog aan het houden is (en dus volgens ons iemand van de camping zelf is) en we worden gelukkig nog geholpen ... en snel ook. De poort wordt speciaal voor ons nog open gedaan en enkele minuten later staan we op een goed plekje. Het is er wel bijzonder druk en de campingplaatsen zijn niet echt groot, maar we zijn vooral blij dat we nu vooral effe rust hebben. Het is ondertussen al donker geworden. het was een vermoeiende, maar ook prachtige dag.

Info wandeling