Langkofel

De Langkofel (of in het Italiaans: Sassolungo) is een 3.181m hoge bergroep gekoppeld aan de Plattkofel.

Zo komt de Sasso Lungo/Langkofel aan zijn naam:

Lang geleden woonden er goedmoedige reuzen rondom het Sellamassief. Een van hen was een deugniet die steeds opnieuw kattenkwaad uithaalde. Sassolungo, want zo heette hij, pikte nog wel eens een kip. Als de boeren daarover hun beklag deden, zei hij gewoon dat het de schuld van de vossen en de adelaars was. De andere reuzen waren weliswaar goedmoedig, maar ze waren niet van gisteren! En dus besloten ze dat Sassolungo's rooftochten moesten stoppen. Korte tijd later betrapten ze hem op heterdaad. Maar Sassolungo hield vol dat hij onschuldig was en deed net of hij heel beledigd was. Toen hij voor de derde keer het kippenhok van de buren had geplunderd, moest hij voor de Hoge Raad van de reuzen verschijnen. Hoe zeer hij ook volhield dat hij onschuldig was, het mocht niet meer baten. De reus werd veroordeeld en de straf werd meteen voltrokken: op magische wijze zonk Sassolungo in de grond. Daar zit hij nu nog steeds. Alleen de uit de grond stekende hand en de naam van de berg Sasso Lungo/Langkofel herinneren nog aan zijn bestaan op aarde. Zo komt het dat de top van de berg, een van de mooiste in de Dolomieten, de vorm heeft van vijf vingertoppen.

24.12.2013

Zomervakantie 2013 - 01.08.2013

Extract uit het reisverslag "2013 - Dolomieten"

De ongeveer 30 Tsjechische mountainbikers die zich boven ons op de camping hebben genesteld, hebben zich als sportlui gedragen en om klokslag 22u was het stil … nu ja, op één geweldige snurker na wiens decibels tientallen meters ver droegen. We staan andermaal op onder een straalblauwe hemel. Het wordt een prachtige zomerdag. We worden op dit vlak serieus verwend. 

Na het ontbijt rijden we naar Sella Joch (vanaf Canazei zijn het 23 haarspeldbochten). Vandaag zullen we rond de Langkofel wandelen. Samen met de Plattkofel vormt de Langkofel één groep die prominent boven het landschap uit piekt. Midden tussen de Langkofel en de Plattkofel staat de T. Demetz hütte, waar we met de lift naartoe gaan. Na de lift op de Marmolada, is het opnieuw een stalift voor 2 personen, deze keer wel in een afgesloten cabine. 

Aan de Demetz hütte ligt nog sneeuw. Het vervelende is dat het eerste deel van de wandeling zeer steil is, waardoor we ons even afvragen of het wel gaat lukken om deze tocht door te zetten. Maar gelukkig is de afdaling zelf sneeuwvrij en moeten we enkel door een sneeuwveldje dat behoorlijk horizontaal loopt. Op onze wandelkaart staat het eerste deel van de wandeling met bolletjes ingekleurd, wat betekent dat het een pad is voor ervaren bergwandelaars. Maar op zich valt dat best wel mee. 
Als je moeilijk te been bent, moet deze afdaling zeker niet gemaakt worden, maar ze is op geen enkel moment technisch moeilijk of gevaarlijk. Met af en toe wat handen- en voetenwerk om over rotsblokken te geraken, dalen we probleemloos af. De eerste halte is de Langkofel hütte. Op het pad er naartoe was het druk, dus aan de hut ook. Het is een vaststelling die we deze vakantie een paar keer maken: zoveel volk zijn we al die jaren voordien nooit in de bergen tegengekomen. Pikken we er nu toevallig de meest toeristische routes uit? 

Van de Langkofel hütte gaat het verder naar de E. Comici hut. Dat deel van het pad is vrij rustig. Een sneeuwveld maakt dat we nog even een alternatieve weg moeten zoeken. Aan de Comici hut is het opnieuw een drukte van jewelste. Vanuit Sella Joch is de Comici hut immers heel gemakkelijk te bereiken, wat dus door veel mensen gedaan wordt om dan daar op het gras te komen zonnen. 

Als we terug aan de wagen zijn, rijden we de 23 haarspeldbochten terug naar Canazei en zo naar de camping. De meeste Tsjechen zijn blijkbaar al terug van hun eerste fietstocht en zijn al een stukje luidruchtiger geworden. Later op de avond komt er tijdens hun barbecue collectief gezang aan te pas. Een voorbode voor een luidruchtige nacht?

Info wandeling