Vallée de Gordolasque - Refuge des Merveilles

Op deze pagina staan zowel de trip van Vallée de Gordolasque naar Refuge des Merveilles beschreven als de wandeling in omgekeerde richting. Het was niet de oorspronkelijke bedoeling om deze tocht in de 2 richtingen te maken, maar problemen met nog niet gesmolten sneeuwvelden, dwongen ons er toe.

08.06.2016 - Refuge des Merveilles - Vallée de Gordolasque

Extract van het reisverslag "2016 - Mercantour "

Na het ontbijt beginnen we aan de terugtocht naar de parking in vallée de Gordolasque. Normaal hadden we deze laatste trip van een 3-daagse tocht moeten doen vanuit Refuge de Nice, maar te gevaarlijkse sneeuwvelden hebben het anders doen uitdraaien. Daarom doen we de tocht van de eerste dag nu in omgekeerde richting. Het feit dat het zonnetjes van de partij is, maakt het toch leuk en interessant om dit pad nog eens (in omgekeerde richting) over te doen.

Rond 12u30 staan we terug aan de wagen en rijden we in enkele minuten tot aan Relais des Merveilles waar we al eerder voor een 2-de nacht gereserveerd hadden. Dit maal liggen we op een kamer met een 5-tal anderen. We komen er ook bekend volk tegen: een koppel waar we de eerste avond in Refuge des Merveilles mee aan tafel zaten en die toch de dag erna de trip naar Refuge de Valmasque hebben gemaakt en vandaag van daaruit via Refuge de Nice terug naar beneden zijn gekomen. Ze bevestigen het verhaal van de kniehoge sneeuw en de gevaarlijke passages. Kort daarna lijkt het publiek in de Relais een kopie van de gasten die we ('s avonds aan tafel) in Refuge des Merveilles hebben ontmoet. De opvallendste persoon is de pas gepensioneerde Parijzenaar die aan een 3-maanden lange tocht door de Franse Alpen bezig is (ondertussen ongeveer een maand onderweg). Hij doet ook een verhaal waarbij hij enkele weken geleden was uitgegleden op een sneeuwveld een heel diep was doorgeschoven en finaal de hulpdiensten had moeten bellen. Hij is er zonder breuken, maar naar eigen zeggen met heel wat blauwe en pijnlijke plekken én een schrik van sneeuwvelden vanaf gekomen. Dat laatste is de reden waarom hij van z'n GR-route die loopt langs Refuge de Nice (en dus langs de sneeuwvelden aan de noordkant van Baisse de Valmasque en du Basto) is afgeweken en net als ons is afgedaald vanuit Refuge des Merveilles.

Vanaf 17u tot laat op de avond regent het hard, met onweer en 2 zeer hevige hagelbuien (waar hopelijk geen wandelaars meer in zitten). Gelukkig wordt voor morgen beter weer voorspeld. Het avondeten hebben we samen met de gepensioneerde Alpen-reiziger. Hij trakteert op een flesje wijn en vertelt ronduit over zowat alles. Ondermeer dat hij verschillende jaren als commercieel vertegenwoordiger voor een Lierse drukkerij heeft gewerkt en meermaal dus bij ons in de buurt is geweest. Hij somt daarbij een reeks van zijn favoriete Belgische streekbieren op :-). Op zo'n momenten heb ik echt spijt niet beter met de Franse taal uit de voeten te kunnen om wat actiever aan het gesprek deel te kunnen nemen (Kristof heeft er minder problemen mee). Het leuke is immers dat je op trips als deze gelijkgestemde zielen tegen komt en er ronduit over de ervaringen van de dag, de plannen van morgen en eerdere reizen en avonturen wordt verteld ... en dat is het leuk om een woordje te kunnen meebabbelen.

Info wandeling

Terug naar boven

06.06.2016 - Vallée de Gordolasque - Refuge des Merveilles

Extract van het reisverslag "2016 - Mercantour "

We ontbijten tegen 7u, nemen picknick mee en rijden vervolgens enkele minuten verder tot aan de parking aan 'pont du Contet'. Hier laten we de auto voor enkele dagen achter en starten aan de eerste etappe van de tocht. De weersvoorspellingen zijn goed en de dag start ook zonnig, maar al na enkele uren trekt alles dicht en wanneer we het hoogste punt van de dag hebben bereikt, komen er met grote snelheid wolken uit het dal opzetten en valt er nog weinig te zien. We eten er onze picknick op en laten de wolken rustig voorbij trekken. Als we vervolgens afdalen naar Refuge des Merveilles is het weer niet schitterend, maar we kunnen de lacs rond de refuge wel duidelijk zien liggen ... dat was een goed half uur eerder niet het geval. Het is niet wat we ons bij weertype 8 op Metevista hadden voorgesteld, maar het kon erger :-).

Er zijn een 15-tal gasten in de refuge. De huttenbewaarder is een jonge, ietwat verwarde, maar vriendelijke kerel. We komen te weten dat aan Baisse de Valmasque de Baisse du Basto nog heel wat sneeuw ligt (noodkanten die uit de zon liggen) en alleen kunnen gedaan worden met aangepast materiaal (én ervaring). De tocht naar Refuge de Nice is dus uitgesloten. Tot dusver onze plannen voor een 3-daagse lustocht. Het alternatief om morgen helemaal terug te gaan naar ons startpunt om van daaruit dan door te stappen naar Refuge de Nice is voor ons een beetje teveel van het goede. Daarom besluiten we een extra nacht in Refuge des Merveilles te blijven en morgen een heen- en terugtoch te maken in vallée des Merveilles tot aan Baisse de Valmasque. De huttenbewaarder heeft radioverbinding met Refuge de Nice en laat onze reservatie voor morgen annuleren (net als voor enkele andere aanwezigen die net dezelfde plannen hadden als wij).

Dit is niet de eerste keer dat sneeuw roet in ons eten komt gooien. In 2010, tijdens een vorige tocht met Kristof in de Vanoise, is na hevige neerslag met sneeuw op hoogte, ons oorspronkelijk plan ook niet kunnen doorgaan. Misschien moeten we maar besluiten dat juni te vroeg op het jaar is om in de Alpen sneeuwvrij te kunnen stappen... alleen hadden we verwacht dat dit in het meest zuidelijke deel van de Alpen (we zitten hier per slot van rekening op amper 50 km van de Middellandse Zee) deze tijd van het jaar geen probleem meer zou vormen.

Na het avondeten (met lasagna) gaan we slapen. tegen 21u is het rustig in de hut en ligt iedereen onder de dekens. Voor velen mag deze eerder primitieve manier van reizen vreemd lijken en komt het weinig aantrekkelijk over ... maar voor ons beide is dit een manier om de absolute rust te vinden. Op een tocht als deze is er geen ruimte voor piekeren of stress. Daarvoor is de natuur te overweldigend, vragen de hindernissen op het pad om enkel daarop gefocust te zijn, je eigen ritme en hartslag te vinden. Dat laatste is eigen aan iedere sportieve inspanning, maar het verschil met elke andere sport is dat bergwandelen traag gaat, de tijd geeft de grootsheid van de natuur tot je te laten komen ... en een vorm van absolute rust en balans per definitie over je heen valt. Perfecte momenten. Welke dag van de week het is, valt bij zo'n tochten vrij snel van je af. Het draait gewoon om het moment zelf, het plan van de dag en niet verder dan dat. Ik moet denken aan een uitspraak van Winnie-the-Pooh: “What day is it? It's today. My favorite day, said Pooh". En dan is het fijn om moe en voldaan om 21u met andere gelijkgestemde zielen al naar bed te gaan en te denken aan het moois en wellicht onverwachte dat morgen zou kunnen brengen.

Info wandeling

Terug naar boven