Delen
Verslag

Refugi Joseph Maria Blanc – Espot

Spanje - Catalonië

Refugi Joseph Maria Blanc – Espot

04.08.2018

Extract uit het reisverslag     2018 - Catalonië

Het was rustig slapen in Espot. Ook al staan we hier langs de kant van de weg geparkeerd, toch hebben we geen last van voorbijrijdend verkeer gehad. Bij de lokale superette haal ik stokbrood, een gewoon broodje én koffiekoeken. Terwijl Lisa nog aan het wakker worden is, loop ik tweemaal heen en weer naar het publiek kraantje met drinkwater hier vlakbij. Met een waterzak van 10 liter hebben we op dien manier meteen al wat extra water voor een douche na de wandeling. Ik moet immers iets doen nu we niet op de camping geraken en we wel elke dag een verkwikkende douche willen nemen (met dit hete weer is dat op het einde van een wandeldag immers geen luxe).

Wanneer Lisa op is, eten we de koffiekoeken als ontbijt. Het stikbrood gaat mee als picknick. Tegen 9u gaan we naar het loket van de bergtaxi’s (100m van waar we geparkeerd staan). Het initiële plan was op te rijden naar Estany Negre en terug te keren met de bergtaxi vanaf Presa de Lladres (en een wandeltocht te maken naar Pic de Peguera). Maar aan het loket vertellen ze ons dat dit de meest complexe optie is die ze aanbieden. Er moeten minstens 6 personen zijn die diezelfde optie kiezen en de ervaring is dat die er zelden zijn. We besluiten daarom de wandelplannen bij te sturen en een enkele rit naar Estany Negre (vlak aan Refugi Joseph Maria Blanc) te kopen. We zullen dan een tocht rond de refugi maken (maar niet tot aan Pic de Peguera gaan) om dan te voet terug naar Espot te komen.

Ook voor deze optie moeten we even wachten tot we met minstens 6 personen zijn die naar Estany Negre willen, maar na een kwartiertje zijn we met voldoende en kunnen we op weg. De rit met de bergtaxi (een Land Rover Defender) is een avontuur op zich. Met een ‘gewone’ auto kan je deze toch wellicht maar 1 keer maken en dan ligt die in stukken uit elkaar, maar die Defenders zijn precies onverwoestbaar. Het lijkt erop dat de passagiers er na een klein uur heen en weer te zijn geschud, er meer gehavend uitkomen dan de jeep zelf.

We stappen uit in een schitterend landschap en de luswandeling van en naar de hut, brangt ons langs tal van idyllische meertjes. We picknicken met zicht op Estany Tort de Peguera en Refugi Joseph Maria Blanc. Het is een postkaartje dat aan onze voeten ligt. Zo mooi.

Als we terug aan de refugi zijn, drinken we er nog een cola om wat suikers op te doen voor de afdaling van 1.200 hoogtemeters die we nog te doen hebben. Best pittig voor onze niet getrainde beentjes. Het eerste deel van de afdaling gaat over dezelfde weg als deze van de bergtaxi, maar het tweede deel gaat gelukkig door het bos en zorgt voor heel wat schaduw en dus welkome beschutting tegen de brandende zon.

Rond 17u30 zijn we terug in Espot. We reserveren er alvast in een restaurantje voor het avondeten. Maar eerst nog een verkwikkende douche in de mobilhome. Met dit weer moet het water niet verwarmd worden. Het doet deugd zoals het is!


Info