Delen
Verslag

Sass Pordoi

Italië - Zuid-Tirol/Dolomieten

Langkofel

02.08.2013

Extract uit het reisverslag     2013 - Dolomieten

Man, hebben die Tsjechen het uitgehangen deze nacht. Dit is niet wat je van een groep sporters zou verwachten. Tot diep in de nacht was het door hun lawaai onmogelijk om deftig te slapen. Hier gaan klachten van komen. Die gasten mag gerust wat campingetiquette bijgebracht worden. Als ze zich als een groep scouts willen laten gaan, hadden ze beter ergens een afgelegen wei van een boer afgehuurd. Het straffe is dat ze op het moment dat we pistolets voor het ontbijt gaan kopen, ook al in het winkeltje staan en als ontbijt een koek kopen en … jawel blikjes bier die dan onmiddellijk worden afgetrokken. Nadorst? Een klein uur later zijn die mannen op hun mountainbike op weg. Sterk … maar zeer vervelend als buur. Een jong gezin dat recht tegenover ons opgesteld staat heeft blijkbaar aan de receptie een deal gemaakt en verhuist naar een straatje verder. Zoiets zien wij niet zitten. Hopelijk zijn de bikers vanavond doodop en is het opnieuw stil.

Maar goed, afgezien van dat vervelende facet, is het opnieuw een machtig zonnige dag. Op het programma staat Sass Pordoi bovenop de Sellagroep. Om te vermijden dat we met de wagen helemaal tot op Passo Pordoi moeten rijden, nemen we al in Canazei de lift. Deze brengt ons in 2 etappes naar een punt waar we een prachtig 360°-panorama hebben op de Lang- en Plattkofel, de Sellagroep en de Marmolada. Van daaruit wandelen we naar Passo Pordoi (ongeveer 2 km), waar een volgende lift ons brengt naar Riffugio Maria op Sass Pordoi. Machtig om daar te staan. De weerkaatsing van het grint en de kale rotsen maken dat we zonder zonnebril moeite hebben om te kijken. Papa (die zijn zonnebril vergeten is) zet dan maar een oud kinderzonnebrilletje van Lisa op dat nog in de rugzak stak (gelukkig zijn daar geen foto’s van of is het net spijtig?). In de verte zijn opnieuw de besneeuwde toppen van de Oostenrijkse Alpen te zien.

We picknicken op een bankje en lopen vervolgens nog even op het plateau rond Riffugio Maria. Papa stapt wat verder tot aan Rifugio Forc del Pordoi. Daar ligt nog heel wat sneeuw. Vanaf daar gaat de weg verder naar Piz Boe en Rifugio Boe, maar dat laten we aan ons voorbijgaan. Wij gaan met de lift terug naar Passo Pordoi en nemen dan een andere weg naar de lift die ons terug tot in Canazei brengt. Onderweg rusten we nog even uit (papa knapt een uiltje in het gras) en laat Lisa zich van een steile grashelling rollen (het is eens wat anders dan stappen).

Het is naar onze normen bloedheet als we in Canazei aan de auto staan. Het is een pak aangenamer op hoogte. Dat scheelt op zo’n dagen als vandaag toch al gauw zo’n 10°C met het dal (waar het nu 35°C is). Maar goed, liever dat dan regen natuurlijk.


Info