Steffelen
28.10.2024
Extract uit het reisverslag 2024 - Vulkaneifel
Er wordt een droge dag voorspeld. Aanvankelijk wat grijs, maar na enkele uren breekt de zon door en wordt het een prachtige zonnige herfstdag in een heel mooi decor. Dit is zijn wandelcondities op z’n best. Met mooie vergezichten, maar ook enkele concrete getuigen van de vulkanische werking die dit gebied ooit gekend heeft (en waar de gebiedsbeschrijving “Vulkaneifel” naar verwijst). We passeren een zogenaamde “maare”, m.n. de “Eichholz maar”.
De maaren en hun oorsprong
De maaren zijn waarschijnlijk het bekendste waarmerk van de Vulkaneifel. De cirkelvormige meren met een diepe tot azuurblauwe kleur, omgeven door groen beboste hellingen, zijn de veelzeggende “ogen”, die de zachtjes over het landschap glijdende ballonvaarder tegemoet stralen en ook tal van postkaarten sieren.
Vanuit de lucht kan met de voormalige kraters duidelijk zien. Naast een bergkratermeer en de elf met water gevulde maaren kan men er nog veel meer herkennen: enkele liepen toentertijd dood en zijn nu hoogvenen, anderen liggen inmiddels compleet droog en zijn enkel nog herkenbaar als cirkelvormige laagte. Tot nu toe heeft men 77 maaren aan kunnen tonen in de Vulkaneifel.
De maaren van de Vulkaneifel zijn deels zeer oud, zoals bijvoorbeeld het Eckfelder Maar. Dit ontstond circa 44 miljoen jaar geleden gedurende de eerste fase van vulkanische activiteit in de Eifel. Een tweede fase vond ongeveer één miljoen jaar geleden plaats. En het Ulmener Maar met een leeftijd van 10.900 jaar, luidde het einde van deze periode in. In de Vulkaneifel werden tot nu toe 350 eruptiecentra geteld, waarvan ongeveer 270 tot de jongste periode behoren. Hiertoe behoren naast de voor de Eifel typische maaren ook vulkaankegels.
Men vindt maaren niet alleen in de Eifel. Het is een wereldwijd fenomeen. De oorzaken voor het ontstaan en het bijzondere uitzien vindt men in de geologische bijzonderheden van de ondergrond.
Voor vulkanische activiteit is in eerste instantie vloeibaar, stijgend gesmolten gesteente uit de kern van de aarde verantwoordelijk: magma. Dit vindt normaal gesproken plaats langs alle randzones, waar de grote tektonische platen op elkaar botsen (continentverschuiving). Hotspots op hun beurt zijn echter niet gebonden aan de randen van de platen. Zij worden veroorzaakt door thermische anomalieën in de onderste aardmantel. Hiertoe behoort ook de Eifel. De anomalie hier draagt de naam Eifelplume, een hete zone in de bovenste aardmantel, die tot 50 à 60 km onder de Eifel loopt.
(Bron: Toeristische brochure "De maaren van de Vulkaneifel en hun oorsprong" zie link)
Info
- Foto's:
Steffelen - Map:
Steffelen - Gebied:
Duitsland - Eifel