Glencoe

Glen Coe is een grote vulkaanvallei in de Schotse Hooglanden. De vallei is in de ijstijd door een gletsjer uitgesleten, en heeft een brede U-vorm. De vallei is genoemd naar de erdoorheen stromende rivier de Coe.

De vallei was van oudsher bezit van de Clan Donald, maar het grootste deel is nu in handen van de National Trust for Scotland, die het als natuurgebied beheert. Met Glen Coe verbonden is het zogeheten Bloedbad van Glencoe (Massacre of Glencoe) in 1692, waarbij onder leiding van de Engelse kapitein Robert Campbell 37 mannen van de Clan Donald werden afgeslacht en zeker veertig vrouwen en kinderen omkwamen doordat zij dakloos geworden waren na het platbranden van hun huizen. Dit alles gebeurde terwijl de ruim honderd soldaten van Campbell de gastvrijheid van de Clan MacDonald genoten. De aanleiding was vermoedelijk dat het hoofd van de Glencoe-MacDonalds, Alasdair MacIain, niet op tijd een eed van trouw aflegde aan koning William III. (Bron: Wikipedia)

Terug naar boven

12.08.2017 - The Pap of Glencoe

Extract uit het reisverslag "2017 - Yorkshire Dales, Lake District & Schotland"

Wel wel, het zonnetje is van de partij. Zouden we dan toch een mooie dag krijgen vandaag? Toen we gisterenavond aan de campingeigenaar vertelden dat we vandaag naar de 'Pap' van Glencoe wilden stappen, trok die maar een bedenkelijk gezicht. Maar je ziet, misschien valt het reuze mee. De 'Pap of Glencoe' betekent letterlijk vertaald 'de Tepel van Glencoe'. Moet er nog meer gezegd worden over deze 742 m hoge top die toch wel opvallend boven Glencoe uitsteekt? 

Na het ontbijt doen we nog wat kleine inkopen in het winkeltje van de camping en rijden dan naar een parkeerplaats langs de weg (zowat de enige weg in het dorp Glencoe), enkele honderden meters vóór de start van onze wandeling. 

We starten de wandeling onder volle zon … maar Schotland zou haar reputatie verloochenen als het al niet na minder dan een uur volledig is dichtgetrokken en we niet veel later de regenjassen moeten aandoen en de regenkap over de rugzakken moeten trekken. Als we boven ons naar de 'Pap' kijken (nog een geluk dat ik het hier in het Engels kan schrijven, anders zou dit een bizar verslagje worden :-)), zakt de moed ons wat in de schoenen. Gaan we boven wel iets van het landschap kunnen zien met dit dichtgetrokken weer? Maar we zetten door en merken niet veel later dat er terug wat lichtere wolken komen aanzetten. Geen volle zon meer, maar de wolken trekken wel op naarmate we de top naderen. Op het einde is wat handen- en voetenwerk nodig om de rotsige top te bereiken, maar de beloning is een prachtig en wijds uitzicht. We hebben eerlijk gezegd geluk dat het net nu weer wat open getrokken is en delen van het landschap onder ons in de zon baden. 

Wanneer we na de picknick op de top terug afdalen, voelen we de wind weer aanwakkeren en is de 'Pap' weer snel terug in een grijs wolkendek gehuld. Het verandert hier zo snel. 

Morgen is onze laatste wandeldag alvorens aan de terugreis te beginnen. We twijfelen welke bestemming we zullen kiezen, niet goed wetende wat het weer zal brengen. We wagen het erop in de vallei van Gencoe te blijven en parkeren 10 km verderop op de wandelparking waar de geplande toch start. Nu hopen op gunstig weer.

Info wandeling