Les Vans

12.04.2017 - Les Vans – Bois de Païolive

Extract van het reisverslag "2017 - Ardèche "

We hebben een zeer rustige nacht gehad op de camperplaats in Balazuc. Wanneer we opstaan, schijnt de zon al volop. Geen enkel wolkje te bespeuren . we worden verwend. Tijdens het ontbijt besluiten we onze plannen wat bij te stellen. Normaal zouden we na de wandeling van vandaag (in het Bois Païolive nabij Les Vans) doorrijden naar de gorge van de Tarn. Maar we denken een aantal leuke wandelingen te kunnen maken in de buurt van Les Vans en kiezen dus voor de optie om wat minder ver te rijden en een dag eerder thuis te zijn. We kopen onszelf op die manier wel wat extra (gemoeds)rust als we op Paasmaandag al thuis zijn om ons rustig voor te bereiden op de nieuwe werkweek. Ook als brengt deze vakantieweek - ondermeer omwille van het prachtige weer - ons absoluut tot rust, toch is het denken aan de volgende werkweek dus toch niet ver af.

Maar eerst gaat het dus richting Bois de Païolive. Het is wat zoeken vooraleer we het weggetje gevonden hebben waar de parking is. Bij het inrijden van dat straatje staat echter een verbodsbord voor wagens die breder zijn dan 2m10 . m.a.w. niet geschikt om met de mobilhome door te rijden. We parkeren daarom vooraan in de straat langs de kant van de weg. We moeten daardoor een beetje verdere stappen, maar dat is niet onoverkomelijk. Het weer zit immers perfect mee . al hoeft het voor ons niet nog beter te worden, want het wordt stilaan zwoel warm (later die dag zal het in de mobilhome oplopen tot 30°C! Luxeproblemen :-)).

We maken een super mooie wandeling. Zeer afwisselend door een prachtig bos, bezaaid met rotsen, knappe vergezichten en een schitterende passage langs 'la corniche' van de Chassezac (een rivier die uitmondt in de Ardèche).

Wanneer we iets na de middag terug aan de mobilhome staan, rijden we door naar Les Vans in de hoop er ergens een aanwijzing te vinden naar een camping . maar die lijken we niet te vinden. We parkeren ons daarom (voorlopig) op een grote parking aan de rand (waar een aantal grotere winkels zijn gevestigd. Van daaruit gaan we gaan we Les Vans verkennen. En dat valt eerlijk gezegd een beetje tegen. Het is vrij vervallen. Mist wat uitstraling. Verrassend dat net hier Piet Huysentruyt een 2-de leven is begonnen met z'n restaurant Likoké. We lopen er even langs. Wat op het bord geserveerd zal worden, is ongetwijfeld van een hogere kwaliteit (de prijs laat dat alvast vermoeden) dan het pand zelf, want dat laatste stelt niet zoveel voor.

Wanneer we terug aan de mobilhome staan, valt ons op dat er vrij veel marginaal volk rondhangt. Bepaalde wagens worden opvallend aandachtig bestudeerd. Hier laten we onze mobilhome liefst niet achter. Zijn er alternatieven? We kijken daarbij naar de wandeling die we morgen willen maken vanuit Les Vans en zien dat we ook passeren in een ander dorp, Brahic genaamd . en er blijkt volgens de kaart een parking te zijn. Dus laat ons anders naar daar rijden. De GPS kent Brahic niet, wat collectief nog geen belletje doet rinkelen en we besluiten dan maar op basis van de wegenkaart te rijden . maar wat een misrekening. Het brengt ons niet alleen op een bergweggetje (want het gaat wel degelijk omhoog) waar niet te passeren valt als er een tegenligger aankomt, maar bovendien is Brahic maar enkele huizen talrijk (er is dus echt geen lor te beleven) en is de parking niet geschikt voor mobilhomes. We kunnen er ons gelukkig keren en rijden onmiddellijk terug naar beneden. We komen daarbij gelukkig aan een iets bredere bocht 2 tegenliggers tegen, maar verder waren we de enigen met het zot idee om tot hier te rijden. Met de mobilhome naar Brahic rijden staat bij deze in ons 'slecht ideeënboek' :-). Als we terug in Les Vans zijn zien we een andere ruime parking waar precies verschillende schoolbussen staan. Het ziet er veel betrouwbaarder uit dan de vorige parking. Dit wordt onze plek!

Info wandeling